در تلاطم ها و تکاپوهای زندگی زمانیکه به معبر انتخاب شغل رسیدم مسیرهای فراوانی را به چشم دیدم که هر کدام زیباییها و پیچ و خمهای خاص خود را داشت قبل از انتخاب مسیر با خود تاملی کوتاه کردم و نقشه ی راه را مروری کوتاه کردم تا بهترین مسیر را بیابم
مسیری را یافتم پر پیچ و خم، اما کوتاهی و زیبایی مسیرچنان حیات بخش و مملو از نور و روشنایی و امید بود که فراز و نشیب و سختی جاده را به جان خریدم. البته مسیر پر رونقی به نظر نمی رسید هم کیشان خود را معدود و محدود یافتم، با این حال اطمینان و کوتاهی مسیر، امیدواری را در دلم افزود و جرات قدم گذاشتن در این راه را بر خود آسان دیدم.
نقشه را بستم و با نام خدا پا در راه گذاشتم.
در اولین قدم تابلوی ابتدای جاده تمام توجهم را به خود جلب کرد چه استقبال گرمی! چه زود همراهی شان برایم آغاز شد! شادابی و نشاط سراسر وجودم را پر کرده بود.
تابلوی اول چنین با من به صحبت در آمد
به شما در انتخاب مسیر تان تبریک می گوییم شما هم مسیر انبیا شده اید.
وصال ضمانت ماست
تابلوی بسیار امیدبخشی بود، لبخندی همراه با نگرانی بر چهره ام نشست لبخندی که اطمینان از مسیر داشت و نگرانی که هر زاویه انحرافش مساوی مرگ است. با سرعت مطمئنه به حرکت ادامه دادم که دومین تابلو...
این تابلوها ادامه دارد
تا رویت تابلوی بعدی منتظر بمانید.