هدف غایی خلقت

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی داشتم کتابی را مرور میکردم که داشت اهداف غایی انسان را بیان می کرد

به واژه هایی برخورد کردم که دنیایی عظیم و وسیع است که جز سردرگمی و بیچارگی برایم راهی را باز نگذاشته بود

حیران و سرگشته ی این مضامین بودم

 

 

هدایت

رشد

طهارت

حیات طیبه

تقوی

قرب

رضوان

عبادت و عبودیت

 

خدایا جز سرگشتگی و حیران برایم راهی نمانده است دستگیرم باش...

ورقی زدم و شروع به ادامه ی مطالعه ی کتاب شدم که نویسنده اینطور ادامه داد :

با نگاهی گذرا به مفاهیمی که رنگ غایت داشتند، لازم است رابطه و نسبت میان آن ها را مورد توجه قرار دهیم . این واژه ها صرفا نشانگر تعدد مفهومی هستند ،

اما از لحاظ مصداق چنین تعددی وجود ندارد ، بلکه وحدت مصداقی میان آن ها بر قرار است.

 

اگر با توجه به تصریح آیاتی که عبادت (وعبودیت ) را بعنوان تعلیل خلقت انسان ذکر می کنند ، عبودیت را در کانون قرار دهیم ، در این صورت می توانیم مفاهیم دیگر را به عنوان شوونی از آن در نظر بگیریم که به اعتبار های مختلف به صورت واژه های متعدد در آمده اند.

پس می توان گفت که عبودیت ، هدف غایی تربیت اسلامی است و غرض آن است که آدمی ، عبد خدا شود .

 از این رو بلاترین وصفی که در قرآن برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم به کار رفته «عبد» است .

 

عبد شدن ناظر به فرایندی بلند و پیچیده در جهت خروج از سلطه ی عواملی است که تهدید فیزیکی و روانی و اجتماعی همراه است،

همواره در لحظات شدّت و حدّت احتیاج، در معرض آن است که چیزی یا کسی تصاحب شود و «حاجت» را که طبیعیِ وجود اوست به «ذلّت» که صورت محرّف آن امر طبیعی است، بدل سازد.

تمرین خروج از این تصاحب ها و تمرین شکافتن این صورت های محرّف ، شرح طریقه ی عبد شدن است.

عبد شدن به معنای خروج از دایره ی حاجتمندی نیست و اصولاً چنین خروجی برای آدمی میسّر نیست؛ حاجتمندی ذات اوست و او همواره چنین بوده است و خواهد بود.

آن چه انسان عبد می کوشد از آن فارغ شود، توهم برخاسته از حاجتمندی است که در تب این توهّم ها ،

شیی بی جان را مبدا و ملجا خود میبیند   یا   انسانی حاجتمند چون خود را متّکا و مراد خویش می یابد.

 

با جستن از این توهّم ها ، آدمی می تواند مبدا حقیقی حاجت خویش را بازیابد.

پس عبد از حاجت فارغ نمی شود ، بلکه از توهّم می رهد و چشم می گشاید

                        و ربّ حقیقی خویش را می شناسد.

 

 دلم آرام گرفت ...

 

           یا ولی المومنین یا غایة آمال العارفین  یا غیاث المستغیثین